The trend of spreading high-risk foci of cutaneous leishmaniasis in Kerman

مجله تخصصي اپيدميولوژي ايران ، شماره 12
روند گسترش كانون هاي پر خطر ليشمانيوز پوستي در شهر كرمان طي سال هاي 81 تا 84 و بررسي عوامل زيست محيطي موثر بر آنها با استفاده از سيستم اطلاعات جغرافيايي

نويسندگان:
علي ميرزازاده، بهزاد حجازي زاده، بيتا مسگرپور، آسيه گلعذار، كوروش هلاكويي نائيني

چکيده:
مقدمه و اهداف: اخيرا افزايش تعداد موارد ليشمانيوز پوستي در كرمان ديده شده است. اين مطالعه با هدف تعيين روند ابتلا به بيماري، شناسايي كانون هاي پرخطر بيماري در شهر كرمان و بررسي خصوصيات زيست- محيطي اين مناطق پرخطر اجرا شده است.
روش كار:در بخش كمي مطالعه، موارد سالهاي 84-1381 روي نقشه ديجيتالي شهري با مقياس 2000/1 مكان يابي شدند. تعميم نتايج به نقشه، در سطح محله هاي شهري و جمعيت پايه هر محله براساس جمعيت برآورد شده مركز آمار انتخاب گرديد. در بخش كيفي، براساس ميزان بروز محاسبه شده، كانون هاي پرخطر اين بيماري شناسايي شد و سپس با مراجعه و مشاهده دقيق محله هاي پرخطر با استفاده از چك ليست عوامل احتمالي محيطي مرتبط، ويژگي هاي زيست محيطي اين مناطق ثبت گرديد.
يافته ها: كلا 771 مورد مبتلا مشاهده شد. كانون هاي اصلي در نيمه شرقي شهر بوده و تعداد (9/15%)123 مورد تنها متعلق به شرقي ترين محله بودند. پرخطرترين محله هاي شهر با 9/54، 8/52 و 2/51 در 10000 نفر، سرآسياب فرسنگي، خيابان امام و سرباز بودند. بعضي كانون هاي فرعي مانند محله هاي شهاب، ابوذر و شاهزاده محمد (محله هاي مركزي و جنوبي شهر) در حال كمرنگ شدن بوده و كانون هاي جديدي از بيماري در محله هاي شمالي و شمال شرقي در حال شكل گيري هستند(01/0P<).
نتيجه گيري: كانون هاي اصلي ليشمانيوز در قسمت شرقي و مركزي شهر شامل محله هاي سرآسياب، امام و سرباز همچنان فعال بوده و كانون هاي جديدي در مناطق ديگر در حال شكل گيري است. عوامل خطر زيست محيطي مربوط به وجود زمين هاي باير، معابر خاكي و بافت قديمي شهري است..

کليدواژگان:
ليشمانيوز پوستي ، نقشه خطر ، سيستم اطلاعات جغرافيايي