کاربرد سیستم اطلاعات جغرافیایی و سنجش از دور در زمینه بیماری های منتقله توسط بندپایان در ایران یک علم نوپا بوده و مطالعات انگشت شماری در این زمینه انجام شده است. در زمینه مالاریا زمانی، انیسی، احمدیان مرج و همکاران، صالحی، حقدوست و همکاران، آذر مهر و همکاران، و حنفي بجد مطالعاتی را بر اساس اطلاعات مربوط به موارد مالاریا در شهرستان های کهنوج، میناب، بشاگرد و همچنین استان سیستان و بلوچستان انجام داده اند. زارع و همکاران نیز نتایج یک بررسی در زمینه استفاده از سیستم های اطلاعات جغرافیایی در تصمیم گیری های سیستم مدیریتی در بخش بهداشت و درمان را منتشر کرده اند.
در مورد بیماری لیشمانیوز جلدی نیز میرزاده و همکاران با استفاده از سیستم اطلاعات جغرافیایی مطالعاتی در شهر کرمان انجام داده اند. یک بررسی هم در مورد مشخص کردن نقاط پرخطر لیشمانیوز احشایی در استان اردبیل صورت گرفته است.
در مورد پراکندگی حلزون های لیمنه به عنوان میزبان واسط در بیماری شیستوزومیازیس هم دو مطالعه در استان های مازندران و هرمزگان با استفاده از سیستم اطلاعات جغرافیایی انجام شده است.