نویسندگان:
احمدعلي حنفي بجد، عباسعلي دهقاني تفتي، رضا جعفري، محمدحسن احرام پوش
مجله دانشكده پزشكي مشهد، 1382؛ دوره 46، تابستان، شماره 80: صفحات 25-19
كلمات كليدي: ليشمانيوز جلدي روستايي، كنترل، جوندگان، سمپاشي ابقايي
چكيده:
ليشمانيوز جلدي دومين بيماري مهم منقله پس از مالاريا در ايران است. اين بيماري به دو فرم ليشمانيوز جلدي شهري و روستايي در مناطق مختلف كشور وجود دارد. در سالهاي اخير يك كانون جديد بيماري ليشمانيوز جلدي روستايي با عامل ليشمانيا ماژور در شهرستان اردكان استان يزد استقرار يافته است. در سالهاي 78-1377 بيماري در اين كانون بصورت اپيدمي درآمد. بدليل اهميت بهداشتي مسئله و خطر بالاي انتقال بيماري به ساير نقاط كشور كه مستعد استقرار اين بيماري هستند، مسئولين بهداشتي استان اقدام به كنترل بيماري در سال 1379 نمودند. برنامه كنترل در دو بخش: مبارزه با جوندگان مخزن بيماري از طريق صعمه گذاري لانه هاي آنها با سم كلرات و سمپاشي ابقايي اماكن داخلي براي كنترل پشه خاكي ها با پودر و تابل 50% حشره كش پروپكسور به ميزان 2 گرم بر مترمربع انجام شد. يافته هاي اين مطالعه نشاندهنده كاهشي به ميزان 5 برابر در بروز موارد بيماري در منطقه تحت پوشش برنامه كنترل بوده است، درحاليكه اين ميزان در منطقه شاهد كه كنترل در آن صورت نگرفت، 1.3 برابر افزايش يافته بود. كاهش بروز موارد سالك در منطقه تحت پوشش برنامه كنترل نسبت به منطقه شاهد معني دار بود (P<0.0001). براساس نتايج بدست آمده به نظر مي رسد كه اين روش براي كنترل ليشمانيوز جلدي روستايي موثر است.