با تشکر از آقای مهندس کامیار امرایی که خلاصه پایان نامه خود را برای درج در ابن وبلاگ ارسال کردند.
عنوان پایان نامه: مقایسه حساسیت فرم های بیولوژیک آنوفل استفنسی به پلاسمودیوم برگئی
مقدمه: مالاریا مهمترین عفونت انگلی در جهان است که توسط گونه های بخصوصی از پشه های آنوفل منتقل می شود. آنوفل استفنسی یکی از پنج ناقل مهم مالاریا در دنیا و مهمترین گونه ناقل در جنوب ایران است. در ایران سه جمعیت جغرافیایی مهم از این گونه وجود دارد که مطالعاتی در زمینه خصوصیات ژنتیکی و مرفولوژیکی آنها و همچنین تفاوت در خاصیت همآگلوتیناسیون و تفاوت در تعداد ریج های تخم این جمعیت های جغرافیایی صورت گرفته است اما اطلاعاتی مبنی بر مقایسه حساسیت آنها به پلاسمودیوم در دست نیست، لذا این مطالعه برای اوّلین بار در دنیا صورت گرفت. روش کار: چهار جمعیت جغرافیایی آنوفل استفنسی شامل بندرعباس، ایرانشهر، کازرون و همچنین جمعیت Beech در شرایط استاندارد انسکتاریوم پرورش داده شد. به منظور اپتیمم کردن سیستم آلوده سازی ابتدا اثر فنیل هیدرازین بر میزان رشد اشکال جنسی انگل در بدن موش آزمایشگاهی مورد بررسی قرار گرفت. پشه ها با روش خونخواری مصنوعی به انگل پلاسمودیوم برگئی سوش ANKA آلوده شدند سپس با تشریح پشه ها در فواصل زمانی معین میزان آلودگی به مراحل مختلف انگل در پشه ها تعیین شد. اطلاعات بدست آمده با استفاده از روش های آماری آنالیز گردید. نتایج: نتایج حاصل از شمارش تعداد ریج تخم حاکی از آن بود که جمعیت Beech متمایل به Type form، جمعیت های بندرعباس و کازرون Intermediate و جمعیت ایرانشهر Mysorensis بودند. فنیل هیدرازین تٲثیر واضحی را در افزایش میزان پارازیتمی و اشکال جنسی انگل در خون موش ها نشان داد. در بررسی سیکل اسپوروگونی انگل در بدن پشه ها به ترتیب جمعیت های Beech ، کازرون، ایرانشهر و بندرعباس بیشترین آلودگی به انگل را در مراحل اووسیست و اسپروزوئیت نشان دادند. بحث و نتیجه گیری: با استفاده از فنیل هیدرازین، بهترین زمان برای آلوده سازی پشه ها ٤ تا ٧ روز پس از تزریق انگل به موش ها تعیین گردید. جمعیت Beech حساس ترین جمعیت به انگل پلاسمودیوم برگئی بود و متعاقب آن جمعیت های کازرون و ایرانشهر بودند، جمعیت بندرعباس نیز کمترین حساسیت به انگل را نشان داد. عوامل محیطی نه تنها بر روی سازگاری پشه ها با محیط مٶثر هستند بلکه در تطابق پشه های ناقل با انگل پلاسمودیوم نیز تاثیرگذار هستند. اختلاف حساسیت جمعیت های جغرافیایی در مطالعات مربوط به اثر تعاملی پلاسمودیوم و پشه های آنوفل با تٲکید بر تولید واکسن همچنین مطالعات تکامل سازگاری انگل و ناقل کاربرد دارد.