نویسندگان:
محمدرضا يعقوبي ارشادي، احمدعلي حنفي بجاد، اميراحمد اخوان، رضا جعفري، مهدي محبعلي
مجله دانشگاه علوم پزشكي و خدمات بهداشتي - درماني شهيد صدوقي يزد، 1380؛ دوره 9، تابستان، شماره 2: صفحات 43-38
كلمات كليدي: ليشمانيا ماژور، ميزبانان مخزن، اكولوژي، ايران

چكيده:
به دنبال اپيدمي ليشمانيوز جلدي نوع روستايي در اطراف شهر اردكان و نوع شهري در بعضي از محلات قديمي شهر يزد، مطالعاتي طي سال هاي 78-1377 در زمينه مخازن حيواني اين بيماري انجام گرفت. در روستاهاي آلوده دهستان محمديه (اطراف شهر اردكان) جوندگان از نوع Meriones libycus با (42.2%) و Rhombomys opimus با (57.8%) فعاليت دارند. آلودگي ليشمانيايي اين جوندگان به ترتيب 15.7% و 11.5% محاسبه گرديد. انگل Leishmania major به روش RAPD-PCR از گونه M.Libycus براي اولين بار از منطقه تحت مطالعه جداسازي شد. در آبادي هاي تحت مطالعه 4 قلاده سگ ولگرد به دقت معاينه شدند، ولي هيچكدام زخم حاد و يا جاي زخم سالك نداشتند. نتايج اين بررسي نشان مي دهد كه احتمالا هر دو جونده ياد شده نقش مهمي به عنوان مخازن اصلي حيواني در اپيدميولوژي ليشمانيوز جلدي روستايي در حومه شهر اردكان دارند. در بررسي هاي بعمل آمده بر روي 46 قلاده سگ ولگرد در محلات قديمي شهر يزد، زخم حاد و يا جاي زخم مشاهده نشد و همگي سالم بودند.