برای این کار یک مجموعه دارای چهار اتاق حدودا 20-15 متری باید اختصاص یابد. یک اتاق برای پرورش لارو و اتاق دوم برای پرورش بالغ و اتاق سوم برای نگهداری حیوانات آزمایشگاهی مانند خرگوش و یا خوکچه هندی در نظر گرفته شود. اتاق چهارم به عنوان رختکن و دفترکار مسئول انسکتاریوم در نظر گرفته می شود. به این مجموعه سرویس بهداشتی مجهز به سینک ظرفشویی و حمام نیز باید افزوده شود. اتاق پرورش حیوانات آزمایشگاهی باید تهویه کافی و نور مناسب داشته باشد. بهتر است این حیوانات در یک مجموعه جداگانه نگهداری شوند. در صورتی که بتوان اتاق نگهداری لارو و بالغ را به صورت یک انکوباتور بزرگ با تنظیم دما و نور و رطوبت در آورد بسیار ایده ال خواهد بود. دیوارهای این اتاقها باید با ورقه های آلومینیومی و یا کاشی پوشیده شود تا قابل شستشو باشد. خروجی اتاق لارو و بالغ و همچنین خروجی مجموعه انسکتاریوم باید دارای دو در پشت سر هم برای جلوگیری از فرار پشه ها باشد. برای کشتن پشه هایی که از داخل کیجها فرار کرده اند دستگاه حشره کش الکتریکی UV در اتاق لارو و بالغ نصب می شود. رعایت نظافت شرط اساسی برای نگهداری یک کلنی خوب است. پس از آماده شدن قفسه های آلومینیومی سه طبقه دو تا را در اتاق لارو و دو تا را که فاصله طبقات آن بیشتر از در اتاق بالغ قرار می دهیم. برای نگهداری مراحل نابالغ (تخم – لارو و شفیره) از ظروف پلاستیکی در دار مخصوص نگهداری نان که در بازار موجود است استفاده می شود. بدین ترتیب که مطابق شکل قسمت داخل در آن بریده شده و به جای آن توری ریز باف با چسب مایع رازی چسبانده می شود. داخل این ظروف نگهداری لارو (کووت) با آب معمولی با درجه حرارت مناسب (25-22) درجه تا دو سوم حجم آن پر می شود. کاغذ A4 یا A5 که قسمت داخل آن بریده شده و فقط کادر دور آن به قطر 3 سانتیمتر مانده به آرامی بر روی سطح آب گذاشته می شود تا شناور بر روی ان باقی بماند. سپس تخمهای آنوفل را به آرامی از ظرف مخصوص تخمریزی به داخل این کادر می ریزیم. علت گذاشتن کادر کاغذی جلوگیری از چسبیدن تخمها به جداره ظرف و از بین رفتن آنهاست. دمای اتاق لارو باید بین 30- 25 درجه باشد و دمای آب نباید به کمتر از 20 درجه سقوط کند. با بخاری برقی و دستگاه ترموستات خودکار دمای مطلوب را تنظیم می کنیم. دو روز بعد در این شرایط تخمها تفریخ می شوند و لارو سن یک از آن خارج می شود. آنوفل 4 مراحل لاروی دارد که باید در این ظرف طی شود. از روز دوم پس از خروج لاروهای سن یک مقدار بسیار کمی از غذای مخصوص آکواریوم ماهی مدل نیروزا را که از قبل به نسبت مساوی از دو نوع سبز و قرمز ترکیب شده بر روی سطح آب می پاشیم. باید توجه داشت که دادن غذا باید متناسب با میزان مصرف آن باشد. لاروهای سن یک تغذیه کمی دارند و دادن غذای بیش از حد باعث کدر شدن و آلودگی آب و مرگ و میر لاروها می شود. با افزایش سن لاروها به سن 2 به کمک توری لارو گیر هر 300-250 لارو را به یک ظرف جداگانه منتقل می کنیم. تعداد بیشتر لارو در یک ظرف باعث می شود تغذیه نامطلوبی داشته باشند و مرگ و میر آنها افزایش یابد. علاوه بر این پشه های بالغی که از این لاروها بدست می آیند جثه ضعیفتری دارند و تخم کمتری می گذارند. آب ظروف لاروی محتوی لاروهای سن 3 و 4 در صورتی که کدر شده باشد باید تعویض شود. برای این کار تمام محتویات ظرفی را که می خواهیم آب آن را تعویض کنیم در یک شیر صاف کن با توری ریز می ریزیم تا لاروها بر روی توری باقی بمانند. سپس آنها را در یک ظرف جدید که از قبل آب کرده ایم می ریزیم. ظرف قبلی با آب و مایع ظرفشویی کاملا شسته شده و می گذاریم تا خشک شود و در روزهای بعد مورد استفاده قرار می دهیم. غذای لاروی باید هر روز یکبار در صورت مصرف داده شود. پس از اینکه لاروها به شفیره تبدیل شدند باید هر روز شفیره ها را به کمک پوآر بداشته و درون لیوانهای یکبار مصرف ریخته و درون کیج پشه های بالغ قرار دهیم. یک کلاه قیفی ساخته شده از کاغذ بر روی این لیوانها قرار داده می شود تا از ورود پشه های بالغ به درون ظروف جلوگیری بعمل آید و فقط پشه هایی که از شفیره خارج می شوند بتوانند به داخل قفس رها شوند.
چون پشه های بالغ برای تخمریزی نیاز به خونخواری دارند، از یکی از سه روش زیر می توان استفاده کرد:
1- دستگاه تغذیه مصنوعی
2- استفاده از خرگوش داخل کیج
3- استفاده از خوکچه داخل کیج
قفس های مخصوص نگهداری پشه ها چوبی مکعبی به ابعاد 30 و یا 50 و یا 80 سانتیمتر است. قفسهای کوچک برای انتقال پشه ها و قفس های بزرگ برای نگهداری و خونخواری آنها مورد استفاده است. این قفسها با توری حریر ریز باف پوشانده می شوند. می توان از آلومینیوم و توری ریز باف آلومینیومی هم برای ساخت این قفسها استفاده نمود. خرگوش و یا خوکچه درون قفس مخصوص نگهداری دربسته از طریق آستین تعبیه شده بر روی کیج بالغ وارد آن شده و چراغهای اتاق بالغ را خاموش می کنیم تا پشه های ماده خونخواری کنند. طول مدت خونخواری بین دو تا 4 ساعت باید در نظر گرفته شود. یک دو ساعت قبل از خونخواری پنبه آغشته به محلول قند 5% را که بر روی کیج برای تغذیه پشه ها قرار داده ایم بر می داریم و پس از خونخواری مجددا آن را سر جایش قرار می دهیم. این پنبه باید هر روز به محلول قند آغشته شود و طوری چلانده شود تا آب از آن چکه نکند و خیلی هم خشک نباشد. هر 3 روز یکبار باید این پنبه را دور انداخت و یک پنبه جدید جایگزین آن نمود تا از رشد قارچها جلوگیری شود.

24 ساعت پس از خونخواری پشه ها کاسه ملامین یا چینی کوچک که تا دو سوم از آب تمیز لوله پر شده داخل قفس پشه ها می گذاریم. پشه ها حدود 48 تا 72 ساعت بعد از خونخواری اقدام به تخمریزی در این ظرف آب می کنند. روی لیوانهای حاوی شفیره با قیف کاغذی پوشانده می شود تا از ورود پشه های بالغ به آن و تخوریزی درون آنها جلوگیری شود. تخمها را 24 ساعت بعد از قفس برداشته و همانطور که قبلا گفته شد وارد ظرف لاروی می کنیم. پس از خالی کردن ظرف تخم دوباره آن را آب کرده و درون قفس می گذاریم تا پشه هایی که موفق به تخمریزی نشده اند این کار را انجام دهند.
دمای اتاق بالغ بین 24-28 درجه سانتیگراد باید تنظیم شود. دستگاه تنظیم نور باید طوری تنظیم شود تا 14 ساعت روشن و 10 ساعت خاموش باشد. دستگاه رطوبت ساز (یا دستگاه بخور سرد) باید رطوبت را بین 50 تا 70 درصد نگه دارد.
از رنگ آمیزی انسکتاریوم و استعمال مواد خوشبو کننده، حشره کش و مواد مشابه باید در محیط انسکتاریوم جلوگیری بعمل آید. کاربرد حشره کش در اطراف انسکتاریوم هم مضر خواهد بود.